W naszym centrum MediPark w Warszawie oferujemy również wsparcie skierowane do dzieci i młodzieży z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami mowy. W tym zakresie pomocą służą pracujący w naszej placówce wykwalifikowani specjaliści w dziedzinie logopedii.
Logopeda działający w naszej placówce w dzielnicy Mokotów to specjalista, który zajmuje się diagnozowaniem a także terapią opóźnień i zaburzeń mowy u dzieci, korygowaniem wad wymowy u dzieci starszych, jak również profilaktyką logopedyczną u małych dzieci w okresie prelingwalnym, czyli przed pojawieniem się mowy czynnej.
Logopeda pomaga zdiagnozować i usunąć bariery w komunikacji językowej, które mogą zaburzać rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny dziecka. Po dokonaniu oceny rozwoju mowy i sprawności aparatu artykulacyjnego, a także zdiagnozowaniu charakteru zaburzeń logopeda wybierze i poprowadzi odpowiedni rodzaj terapii.
Do logopedy warto udać się na konsultację jeżeli zaobserwujemy u swojego dziecka następujące objawy:
Neurologopeda jest to logopeda z dodatkową specjalizacją w zakresie diagnozowania i terapii osób z zaburzeniami komunikacji wynikającymi z uszkodzeń i dysfunkcji układu nerwowego. Mowa i komunikacja są nieodzownymi elementami w codziennym funkcjonowaniu, a u małych dzieci także w nabywaniu wiedzy i zdobywaniu nowych umiejętności. Z różnych przyczyn zdarza się jednak, że małe dzieci nie osiągają kolejnych etapów rozwoju mowy i komunikacji bądź tracą już zdobyte umiejętności w wyniku uszkodzeń układu nerwowego.
Jeśli rodzic zauważy niepokojące symptomy w rozwoju dziecka powinien jak najszybciej skonsultować je ze specjalistą, ponieważ wczesna diagnoza i terapia dziecka zwiększa jego szanse i możliwości rozwojowe. Dlatego zachęcamy do skorzystania z możliwości konsultacji ze specjalistami takimi, jak neurologopeda i logopeda w naszym centrum.
O rozwoju mowy słów kilka.
Od momentu narodzin prawidłowo rozwijające się dziecko wydaje dźwięki i komunikuje głosem swoje potrzeby. Jednak pierwsze odgłosy w niczym nie przypominają dźwięków mowy. Oprócz płaczu słyszymy pomrukiwanie, sapanie, mlaśnięcia i inne trudne do nazwania dźwięki.
Dźwięki przypominające mowę pojawiają się pod koniec 2 miesiąca. Zdolności artykulacyjne dziecka w tym czasie obejmują samogłoski.
Koniec 4 miesiąca przynosi pojawienie się pierwszych spółgłosek. Jako pierwsze pojawiają się spółgłoski prymarne: p, b, m.
Ze spółgłosek i samogłosek prymarnych dziecko zaczyna w wieku ok. 5 miesięcy budować sylaby: ma, pa, ba. Pojawiają się też inne spółgłoski: t, g, d. W tym okresie obserwujemy zjawisko zwane gaworzeniem samonaśladowczym (powtarzanie własnych realizacji).Gaworząc dziecko uczy się operować głosem, ćwiczy sprawność artykulacyjną a także słuch fonemowy.
Około 8 miesiąca życia niemowlę zaczyna rozumieć wypowiedzi zabarwione emocjonalnie.
Dziesiąty miesiąc to pojawienie się intencji komunikacyjnej. Wypowiedzi mama, baba, dada odnoszą się do konkretnych osób. W tym czasie pojawiają się nowe słowa. Dziecko może mówić już mama, baba, pa pa, am, da.
Około 11 miesiąca możemy usłyszeć długie, śpiewne sekwencje sylab, zwykle tych samych. Ciągle wzrasta stopień rozumienia. Pod koniec pierwszego roku życia dziecko zazwyczaj rozumie już kilka słów. Reaguje na nazwy (imiona) domowników, najczęściej wymienianą nazwę pokarmu. W wieku 12 miesięcy dziecko rozumie już wiele prostych poleceń i pytań, potrafi wykonać polecenie daj, rozumie zakaz nie wolno.
Drugi rok życia to czas szybkich zmian w systemie językowym dziecka. W tym czasie pojawiają się wszystkie samogłoski ustne oraz duża część spółgłosek, które mogą być zmiękczane. Trudności mogą sprawiać spółgłoski: w, f, k, g. Jednak najpóźniej do 3 roku życia powinny się pojawić. Z powodu małej sprawności aparatu artykulacyjnego dziecko może upraszczać grupy spółgłoskowe, zastępować głoski trudniejsze łatwiejszymi. W tym czasie stale wzrasta zasób słownictwa. W trzecim roku życia dziecko zazwyczaj poprawnie wymawia wszystkie samogłoski oprócz nosowych (ą, ę) oraz większość spółgłosek. Brakuje głosek dziąsłowych sz, ż, cz, dż oraz r. Maluch ma prawo zastępować głoski trudniejsze łatwiejszymi lub posługiwać się zmiękczonymi odpowiednikami (s-ś, z-ź).Dziecko buduje proste zdania.
Cztero-pięciolatek doskonali zdobyte umiejętności: wzbogaca słownictwo, buduje coraz dłuższe zdania, poprawnie wymawia większość głosek w tym sz, ż, cz, dż oraz r. Wciąż ma prawo popełniać sporo błędów np. opuszczać bądź zamieniać głoski na łatwiejsze. W wieku sześciu-siedmiu lat rozwój mowy dziecka dobiega końca. Wszystkie głoski powinny być opanowane a dziecko powinno budować poprawne pod względem składniowym i gramatycznym zdania.
Należy jednak pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie i drobne odstępstwa od normy nie muszą być powodem do niepokoju.
Opracowanie:
Marta Lubaś
surdologopeda
Bibliografia:
1.Jagoda Cieszyńska, Marta Korendo ,,Wczesna interwencja terapeutyczna.”
2.Leon Kaczmarek ,,Nasze dziecko uczy się mowy.”
